Havalandırma boruları: hava kanallarının düzenlenmesi için

Havalandırma, bir apartman dairesinde veya özel bir evde tasarlanan ve monte edilen zorunlu mühendislik ağlarından biridir. Düzenlemesi için çoğu durumda, galvanize çelik veya plastikten yapılmış havalandırma boruları kullanılır. Teknik özelliklerin yanı sıra bu malzemelerin her birinin avantaj ve dezavantajlarını daha ayrıntılı olarak ele alalım.

Havalandırma sistemlerinin tasarım özellikleri

Odaya temiz hava girişi için kanalların döşenmesi ve havalandırması, bir bina projesinin hazırlanması aşamasında sağlanır. Bu, duvardaki iletişimi açmanıza ve iç mekânı bozmamaya olanak tanır.

Baca yanında bulunan optimum tasarım - galvanizli havalandırma borusu. Bu, hava itişini geliştirmeye yardımcı olur. Bununla birlikte, çıkan dumanın ısınmasını önlemek için kanalı bacaya çok yakın bulmak mümkün değildir.

Her oda için ayrı bir kanal yapılması tavsiye edilir (bunun için, bir havalandırmalı oluklu alüminyum boru kullanılabilir) ve daha sonra ortak bir kanala gönderilir.

İpucu! Zorunlu havalandırma gerektiren odalar (mutfak, banyo, kazan dairesi) evin farklı köşelerinde yer alıyorsa, birkaç çıkış kanalı sağlayabilirsiniz. Bu, kurulumu kolaylaştıracak ve nakit maliyetlerini azaltacaktır.

İnşaat çalışmaları için talimatlar diğer boru hatları ile (kanalizasyon, su temini, gaz boru hattı) çapraz havalandırma kanallarını yasaklamaktadır. Ayrıca, bu mühendislik ağlarını önceden monte edilmiş hava kanallarında çalıştırmamalısınız.

İki ana havalandırma türü vardır:

• tuğladan ortaya konan yerleşik;
• PVC havalandırma borusunun kullanıldığı veya galvanizlendiği imalat için harici (gizli veya açık).

İkinci seçenek daha az emek yoğun ve daha yaygın hale geliyor. Ayrıca, havalandırma borularının düşük fiyatı inşaat maliyetini önemli ölçüde azaltabilir ve kolay kurulum, pahalı profesyonellerin katılımı olmadan her şeyi kendiniz yapmanızı sağlar.

Daha önce de belirtildiği gibi, hava kanallarının düzenlenmesi için, aşağıdaki malzemeden yapılmış dairesel ve dikdörtgen kesitli parçalar kullanılır:

1. Galvanizli sac. Çoğu zaman, bu tür sistemler kamu binalarına, ofislere, üretim mağazalarına ve yüksek patlama tehlikesi olan diğer binalara döşenir (oluklu havalandırma borusu, büyük alışveriş merkezlerinin havalandırılması için en yaygın seçenek).

1. Plastik parçalar. Özel bir evde bulunan bir havalandırma borusu genellikle polivinil klorür veya başka bir benzer polimerden yapılır. Bu, kurulumu kolaylaştırır ve havalandırma sisteminin teknik özelliklerini bozmadan tahmini inşaat maliyetini azaltır.

Havalandırma için boru seçimi

Genel gereksinimleri

Tercih edilen malzeme ne olursa olsun, konut veya ticari binalardaki havalandırma sistemleri aşağıdaki gereksinimleri karşılamalıdır:

• tamamen mühürlenmiş olmak;
• Öngörülen bir hızda gereken hava hacminin düzgün geçişi için koşullar yaratın;
• Gürültü seviyesinde hijyen ve hijyen standartlarına uymak;
• ateşe dayanıklı olmak, yanmaya karşı koymak ve açık ateşin zayıflamasına katkıda bulunmak;
• en organik olarak binaların tasarımına uygundur (özellikle açık döşeme yaparken).

Tek tek elemanların birleştirilmesi için, boruların bağlanması için özel rakorlar sağlanmıştır. Havalandırma borusunun çapı ve flanş elemanlarının boyutları aynı olmalıdır, aksi takdirde sıkı bir bağlantı elde etmek mümkün olmayacaktır.

Bununla birlikte, modern endüstri, istenen büyüklükteki havalandırmayı tasarlamak için çok sayıda farklı parça üretmektedir, çünkü seçim ve satın alma ile ilgili herhangi bir sorun olmayacaktır.

Dikkat edin! PVC havalandırma parçaları korozyona karşı hassas değildir. Çünkü interfloor ve attic katların geçişini izole etmeleri gerekmemektedir. Bu parametreye göre, kondensatın oluşabileceği dış duvarlarda galvanizlenmeye tercih edilirler. Bu ürünler cam yünü ile korunmalıdır.

Yangın riski olan odaların havalandırılması için galvanizli havalandırma kanalları vazgeçilmezdir. Açık alev etkisinde bile eriyemezler. Ancak özel bir evde, özellikle de türbülanslı hava akışları meydana geldiğinde güçlü bir rahatsızlık yaratabileceğinden, kullanımları daha az haklı.

Ancak, baca yakınındaki bir ortak kanalın montajı sadece galvanizli parçaların yardımı ile mümkündür.

İpucu! Havalandırma esnek boruları kanal montajı için kullanılıyorsa, birçok dönüş yapmak gerekli değildir, aksi takdirde gürültü önlenemez.

Sert veya esnek parçalar

Satışta sert ve esnek tasarımlar vardır. Rijit - yuvarlak ve kare kesit vardır - havalandırma sisteminin çoğunun kurulumu için kullanılır. Bir seferde birkaç zor dönüş yapmanız gerekiyorsa, kanalın küçük bir bölümünü düzenlemek için esnek gereklidir.

Plastik ve metalden esnek boruların özellikleri tabloda verilmiştir.

Kurulum özellikleri

Kurulum gelince, burada mutlak lider plastik parçalar olarak düşünülebilir.

Sadece ana avantajlar üzerinde duralım:

1. Düşük ağırlık Polimer boruların uzman mühendislik ekipmanı kullanılmadan taşınması ve montajı kolaydır.
2. Yapıyı asmak için çok sayıda montaj aparatı takmanıza gerek yoktur. Kolaylık nedeniyle, kanalların sarkması hariç tutulur.
3. Havalandırma için plastik, istenilen uzunlukta parçalar halinde kesilip, bağlantı parçaları ve adaptörler kullanılarak monte edilir. Galvanizli havalandırma borularının kurulum süreci daha zahmetli ve zaman alıcıdır.

Yukarıda listelenen avantajlara ek olarak, havalandırma için plastik borular antiseptik etkiye sahiptir. Bakteriler pürüzsüz iç yüzeylerinde ürmezler ve havalandırmadan geçen toz ve döküntüler sıkışmaz.

Bu nedenle, plastikten yapılmış havalandırma sistemi, galvanizli hava kanalları gibi sık sık bakım gerektirmez. Havalandırma ağlarının büyük çoğunluğunun şu anda polimer parçalardan inşa edilmesine yol açan bu faktörler.

Kanalizasyon borularının kullanımı

Hava kanallarının montajı için 100 mm ve 110 mm galvanizli bir havalandırma borusu kullanılır. Aynı çaplar polimer parçalara sahiptir. Atık su tahliyesi için borular (örneğin, kanalizasyon çıkışını bir boruya bağlayan bir oluk), 120 mm'dir.

Soru şu: Havalandırma kanallarını düzenlemek için drenaj boruları ve oluklar kullanmak mümkün mü, çünkü fiyatları çok daha düşük mü?

Burada şu kuralları izlemelisiniz:

1. Çıkış, giriş kanalından daha geniş olmalıdır. Bu nedenle, 110 mm havalandırmaya 120 mm'lik bir ondülasyonun yapıştırılması önerilmez.
2. Birçok kişi bu geçişin ventilasyonun işlevselliğini etkilemediğine inanmaktadır. Bileşiği yapışkan bant, dolgu macunu ve diğer benzer malzemelerle kapatırlar. Ancak, böyle bir adımdan geçen hava akışı, sistemin verimliliğini büyük ölçüde azaltacak türbülans yaratacaktır.
3. Gerekirse, geçişi sağlamak için, hava akışının düzgün geçişini sağlayacak, düz bir darlığa sahip adaptörleri kullanmalısınız.

Sonuç

Kanalları düzenlemek için plastik veya galvaniz seçimi yapmak, havalandırma borularının nasıl bağlanacağını unutmayınız. Sonuçta, mühendislik ağ operasyonunun hem verimliliği hem de dayanıklılığı, kenetlenme kalitesine bağlıdır. Bununla ilgili daha fazla ayrıntı, bu makaledeki videoda bulunabilir.