Tuvaletin kanalizasyona bağlanması: talimatlar
Evin veya dairenin iç kısmının ana parçası olduğunu tartışmak için, sonsuza dek yapabilirsiniz. Ancak, belki de herkes, her durumda, düzgün bir şekilde monte edilmiş ve düzgün bir şekilde çalışan klozet olmadan yönetmenin zor olacağını kabul eder. Çoğu zaman, tuvaletin kullanılamaz hale geldiği ya da sadece estetiği göz önünde bulundurarak sıhhi tesisatını değiştirmek istediği zaman olur. Sürecin kendisi çok karmaşık değildir ve uzmanların hizmetlerine başvurmadan gerçekleştirilebilir.
Sabitleme seçenekleri

Tuvalete zemini sabitlemek için birkaç seçenek var. Her biri belirli duruma bağlı olarak uygulanabilir.
- Epoksi üzerine sabitleme. Bu bağlantı türü doğal olarak yapışkandır. Reçine, zemin yüzeyine 3-4 cm'lik bir tabaka ile uygulanır ve tuvalet üstüne yerleştirilir. Epoksi polimerizasyonundan sonra güçlü bir bileşik elde edilir. Sadece daha güvenli bir yüzey yapışması için, metal bir fırça ile işlenerek temizlenmeleri gerekir. Yüzeyin temiz ve yağdan arındırılmış olması gerektiği unutulmamalıdır. Epoksi reçine pürüzlü yüzeylerle daha güçlü temas halindedir.
- Karoya sabitleme. Bu yöntem kullanılırsa, öncelikle bağlantının gerçekleşeceği yerleri işaretlemeniz gerekir. Kural olarak, elementin kendisinin sıhhi tesisatının tasarımından kaynaklanırlar. Bundan sonra, yapılan işaretlere göre, sivri uçlu bir matkapla bir matkap yardımıyla, dübellerin sürüldüğü delikler yapılır. Bundan sonra tuvalet vidalarla çekilir. Bir çini açarken, hiç bir zaman punç üzerinde perküsyon delme modunu açmamalısınız.
- Taftaya takıl. Tafta, sabit olan ahşap taban denir. Bunu yapmak için, bir ağaç, meşe veya kül gibi sert bir ağaç seçin. Uygun boyutta bir levha zemine aynı seviyede monte edilir ve ankrajlarla sabitlenir. Örneğin, kiremitin bir parçasını, hazırlanan klozetin yerleştirildiği yere yerleştirmek için klozetin öngörülen yerine yerleştirildiği yerde sökmek mümkündür. Sabitleme tırnaklarının ek unsurları panoların içinden geçirilebilir.
Tek tek hangi sabitleme yönteminin seçilmesi gerektiğine karar vermek gerekir, fakat ne olursa olsun, sıhhi elemanın kendine özgü bir montajını gerçekleştirmeye değer.
Bağlantı seçenekleri

Bağlantı seçeneklerinin boşaltma borusunun konumuna bağlı olacağı söylenmelidir.
- Dikey.
- Yatay.
- Bir açıda.
Eski tuvaletin bir yedeği varsa, eskiden ne tür bir boşaltma olduğuna bakın. Ancak yeni bir binaya veya başka bir yere yerleştirme durumunda, bunu kendiniz tasarlamanız gerekir. İlke olarak, bağlantı seçeneklerinin farklı olmadığı söylenmelidir. Her zaman kepçenin ve merkezi drenaj borusunun eksantrik veya oluklu nozullar ile bağlantısıdır. Tek fark kurulu tahliye borusu yönünde.
Kurulum ve Bağlantı Süreci

Öncelikle, sıhhi elemanı yüzeye sabitlemeden bir ön bağlantı yapmak gereklidir. Eksantrik bağlantı elemanı bir ucunda tuvalet tahliye borusuna bağlanır ve ikincisi merkezi boruya monte edilir. Gerekirse, eklemler özel bir silikon dolgu macunu ile tedavi edilebilir. Ancak, kural olarak, kenetleme elemanlarına sıkı bir bağlantı sağlayan özel kauçuk contalar sağlandığından, buna gerek yoktur.
İpucu! Elde silikon yoksa, sıhhi tesisat armatürlerini monte etmeden önce, kanalizasyon borularının kauçuk kaplarını sıvı sabunla yağlayabilirsiniz.
Klozet çıkış borusunun merkezi boru ile bağlantıya göre yer değiştirmesi çok büyükse, daha belirgin açılara bükülebilen oluklu bağlantı elemanlarını kullanabilirsiniz. Olukların uzunluğunun belli bir sınır ile ölçülmesi gerektiği unutulmamalıdır, ancak boruların aşırı sarkmasına izin vermek gerekli değildir. Derzler sızdırmazlık maddesi ile işlenir.
Deplasman açısının o kadar büyük olduğu durumlarda, oluklu bir borunun kullanılması bile sorunu çözmezse, profesyonel tesisatçıların hizmetlerini aramanız gereken özel bir tesisat tesisatı tasarlamak ve kurmak gerekir. Bu elbette ek maliyetler gerektirir, ancak zamandan tasarruf edecek. Ayrıca, cihazın kırılma riskini de ortadan kaldırır. Bu, özellikle apartman dairelerinde geçerlidir, çünkü apartmanlardan biri, bir zamanlar çözüldüğü zamanki katlarda bir kaç kez birden çok daireyi etkileyecektir, fakat özel evlerde tuvaletin kırılmasıyla ilgili hiçbir şey yoktur.
Ayrıca, talimatlara uygun olarak, drenaj tankı bağlanır ve drenaj sistemi monte edilir ve su seviyesi de düzenlenir. Şamandırayı, iyi bir deşarj için yeterince su çekilebilecek seviyede ayarlamak önemlidir.
İpucu! Cihazın tüm bağlantıları, boruları veya sızıntısının olabileceği kısımları, silikon dolgu macunu ile kaplanmalıdır.
Bağlantı kurulduktan sonra, tüm cihazın çalışmasını kontrol etmeniz gerekir. Bunu yapmak için, bir su deposu toplayabilir ve bir test tahliyesi gerçekleştirebilirsiniz. Her şey çalışır ve sızıntı gözlenmezse, tuvalet yere sabitlenebilir. Gücü sabitlemek için, birkaç sabitleme yöntemini birleştirebilirsiniz, örneğin, epoksi reçinesine ekleyebilir ve tuvalete vidalarla vidalama yapabilirsiniz. Böylece, bağlantı sadece güçlü değil, aynı zamanda hermetik olacaktır.
Bağlamadan önce boru ve parçaların tüm eklemleri de sızdırmazlık maddesi ile kaplanmalıdır. Sarnıç yerleştirirken ya da tuvaleti yere indirirken aşırıya kaçmamalısınız çünkü aşırı çabalar, en azından armatür fikstürünün görünümünü bozar ve gelecekte tuvaletin vaktinden önce bozulmasına neden olabilir.
Tüm montaj çalışmaları tamamlandıktan sonra, suyu birkaç kez tahliye etmek ve toplamak, yani cihazın çalışmasını test etmek gerekir. Aynı zamanda, drenaj tankındaki su seviyesini dikkatlice ayarlamak gerekir. En iyisi, kenar veya kontrol deliğine yaklaşık 1 cm ulaşmazsa, bu miktar su, cihazın tam çalışması için yeterlidir.